Molybdeen is een chemisch element met symbool Mo en atoomnummer 42. Het is een grijs overgangsmetaal. De naam molybdeen komt van het Griekse Μόλυβδος, molybdos en is te vertalen als op lood lijkend. In 1778 was de Zweedse chemicus Carl Wilhelm Scheele in staat om molybdeenoxide te isoleren uit mineralen. Vier jaar later isoleerde de Zweedse geoloog Peter Jacob Hjelm voor het eerst elementair molybdeen door het oxide te reduceren met koolstof.
Toepassingen
Ongeveer 70% van al het wereldwijd geproduceerde molybdeen wordt in legeringen gebruikt, zoals in hastelloy. Molybdeen bevattend staal is aanmerkelijk sterker, corrosiebestendiger en beter bestand tegen temperatuurwisselingen dan normaal staal. Om die redenen vindt er veel toepassing van molybdeen plaats in raketmotoren en chemische pijpleidingen. Behalve als legeringselement wordt molybdeen in de chemie toegepast en slechts een paar procent wordt voor molybdeenmetaal gebruikt. Andere toepassingen van molybdeen zijn:
- katalysator in petroleumindustrie
- pigment, van geel via oranje tot rood, voor verf, inkt, plastics en rubber
- transistors
- molybdeen(IV)sulfide wordt gebruikt als smeermiddel, het behoudt zijn smerende eigenschappen ook bij hoge temperaturen, waar smeerolie zou desintegreren.[1]
- als molybdeenfrit in kunstmest voor planten.
- als achterzijdecontact in CIGS-zonnecellen
- in gloeilampen, gasontladingslampen, doorvoering in kwartslampen
- hoogtemperatuur toepassingen als vacuümovens, schutgasovens
- in het analytisch laboratorium wordt molybdeen gebruikt in de spectrofotometrische bepaling van fosfaat
- bij duurdere fietsframes wordt er soms chroom-molybdeen gebruikt
